بسیاری از کافرمایان و صاحبان صنایع ، با داشتن حسابدار داخلی به عنوان عضوی دائمی از مجموعه خود ، به این امر معتقدند که همه امور مالی تحت کنترل بوده و نیاز به شخص دیگری نیست تا در کارشان دخالت کند و وجود فرد ثالث را نه تنها مفید نمی دانند ، بلکه سنگی در مسیر خود تصور می کنند . با این حال در پایان سال مالی ، شاهد از هم گسیختگی حساب ها و مالیاتی غیر متعارف هستند و متوجه دلیل آن نیز نمی باشند . از معایب نبود حسابرس ( به عنوان ناظر سلامت کار حسابداران ) می توان به بالا رفتن درصد خطا و اشتباه ، عدم تائید صورتحساب ها توسط مراجع ذیصلاح ، کم کاری برخی حسابداران و … اشاره کرد ؛ مسلما با وجود حسابرسی با تجربه و ماهر درصد وقوع چنین رخدادهایی کاهش می یابد ؛ اطلاع مدیران از تعرفه حسابرسی و ایجاد همکاری با آنان ، می تواند از وقوع احتمالی مشکلات فوق جلوگیری کند . نتیجه نهائی فرایند حسابرسی گزارش حسابرسی می باشد . که در قالب مشروط ، اظهار نظر مردود و یا عدم اظهار نظر بیان می شود .
تعرفه حسابرسی یک ساله می باشد و تعداد اسناد مالی ، شرکت و یا عدم شرکت در مناقصات ، حسابرسی مالی و مالیاتی از مهمترین عواملی هستند که خدمات و تعرفه حسابرسی را دستخوش تغییرات قرار می دهند . با توجه به سابقه و کیفیت مجموعه حسابرس ، مدت زمان انجام کار ، ارائه خدمات جانبی و میزان سخت گیری مدیر عامل مجموعه ، تعرفه حسابرسی متغیر است اما تعرفه مناسب امورحسابرسی از حدود ۲ میلیون تومان شروع شده و با توجه به شرایط به ۱۰ میلیون تومان نیز می رسد.
تعرفه حسابرسی که به موجب مفاد مواد ۴ و ۵ آئین‌نامه تعیین حق‌الزحمه پایه خدمات حسابرسی جامعه حسابداران رسمی ایران که از اواخر سال ۱۳۹۴ اجرایی شده است ، به این صورت محاسبه می شود که تعرفه حسابرسی به طور ساعتی برای کمک حسابرس ۱۰٫۲۰۰ تومان ، حسابرس ساعتی ۱۵٫۳۰۰ تومان ، حسابرس ارشد ۳۰٫۶۰۰ تومان ، سرپرست حسابرسی ۴۵٫۹۰۰ تومان ، سرپرست ارشد حسابرسی ۶۱٫۲۰۰ تومان ، مدیر حسابرسی ۸۱٫۶۰۰ تومان و شریک حسابرسی ۱۰۲٫۰۰۰تومان می باشد.
رعایت تعرفه حسابرسی به عنوان یک قانون اجباری بوده و هزینه‌های سربار مستقیم و سایر هزینه‌های قابل تخصیص ، معادل حداقل ۲۰ درصد حق‌الزحمه کل ساعت کار مستقیم حسابرسی، تعیین می‌شود .